Kahrolsun Sosyal Medya!

Kahrolsun Sosyal Medya!

Arkadaş bu sosyal medya ortaya çıktığı günden beri sinirden dilim şişiyor, kalp krizleri geçiriyorum. Yani Allah resmen belamı veriyor. Önceden her şey çok kolaydı bir kere. İnternet bu kadar hayatımızın içinde değilken telefonda sevgililerimizle çağrılaştığımız zamanlar. İki kere çaldırırsak " aklımdasın " üç kere olursa " seni seviyorum " anlamını taşırdı. 

Allah'ın cezası chat odaları vardı birde. Yine uykularım kaçardı " acaba kimlerle chat yapıyor" diye. İnşallah o chaltleştiğin 55 yaşında götlü göbekli bir amca çıkarda kursağında kalır hevesin diye. MSN de mesajlaşmalar başladı daha sonra. Heyecanla o gri ikonun mavi olmasını beklediğimiz o günler. Göndermeli iletiler ve her daim durumu meşgul olan kişilerle dolu olurdu arkadaş listemiz. Ama kahreden bir noktası vardı onunda. Ya çevrim dışı takılıyorsa?

Daha bunun yaşattığı üzüntü bitmeden Facebook girdi hayatımıza. Allah kahretsin ben ilk okul anılarımı bir an önce unutmak isterken neden o kişileri yıllar sonra arkadaş olarak ekleyeyim ki? Hayır ne konuşcam birde onlarla, okula başladıkları için altına kaçırıp ağlayan insanlar hepsi benim için. Ne kadar geri zekalıca şeyler varsa onlarla yaptım. 

Tanıyor olabileceğin kişiler?!

Bir kere isminin yanında ( ÖZENDİĞİNİZ HAYATI YAŞAMAKLA MEŞGULÜM) yazıyor. Benim bu insanı tanıma olasılığım varsa zaten hayatımın neden bu kadar boktan geçtiğini iyice anlarım. Bunları da geçelim facebook, twitter ve instagram insanın hayatını mahveden ve tam bir paranoyak yapan gudik siteler. Kaç tane çift bu sosyal mecralar yüzünden ayrıldı, kaç tane yuva yıkıldı? O Zuckerberg verecek mi hesabını bunların. Adamın ne kadar umurunda o da tartışılır ya neyse. 

Zaten güven problemi yaşayan bir insan olarak artık sevgilimin, hatta eski sevgililerimin ve onların eski sevgililerin sosyal medya hesaplarını didiklemekten mahvoldum. Hiç tanımadığın onlarda kadın ekli hesabına ama kim lan bunlar? Neden ekli ? Niye varlar? Ne boklar yiyorsun? Sonra bana ne kadar yerde hesabın varsa şifreni vereceksin tribi başlıyor.Verse bişeyler bulacağım korkusu ile elin gitmiyor bakmaya vermese olay çıkartıyorsun. Önceden telefon karıştırmak yeterince adrenalin dolu bir eylemken artık "  facebook şifresi nasıl kırılır ?" diye araştırmalar yapıyorsun. Bilgisayardan anlayan arkadaşlarına dadanıyorsun falan filan. 

Yani demem o ki evet sosyal medya çok tehlikeli. Her şeye herkese çok rahat ulaşabileceğin bir ortam. Obamaya göz kırpıyorsun twitterdan daha ne?

Ama günümüz insanlarında etkisi bence yüksek ego, popüler olma arzusu ve kendine farklı bir kimlik yaratma eylemlerini veriyor. Herkes geziyor, herkes lüks yerlerde yemek yiyor ve eğleniyor. Her şeyi artık birilerini göstermelik yaşıyoruz. Aşkı bile. Sevgilimiz olduysa hemen facebooktan ilişkisi var yapıyoruz. Twitterdan büyük aşklarımızı anlatan tweetler atıyoruz ve instagramda insanların gözüne gözüne ne kadar aşık oluğumuzu gösteren fotoğrafları süslü #hastaglerle yayınlıyoruz. Ve ilk kavgada da hemen o kişiyi her yerden silip engelliyoruz, bütün tweetleri ve fotoğrafları kaldırıyoruz. Bir kişiyi hayattan çıkarmak günümüzde artık böyle. Aşk acımızda göndermeli iletiler ve paylaştığımız şarkılar oluyor. 

Ben aslında sosyal medya Allah belanı versin senin mahvettin beni falan filan yazıp saçmalayacaktım. Konu nasıl ilişki üzerine saptamalara döndü anlamadım.  Zaten ben böyle bir insanım. Bi' şeyler yapmak isterken bambaşka şeyler yapıyorum. Öyleyim çünkü bazen böyleyim. Hakikaten bu yazımı da sonuna kadar okuduysan eyvallah. Çünkü ben bile en başta ne yazdığımı unuttum.

Arriverchi...

Lorien.